سجیل نسلی از موشک‌های دفاعی جمهوری اسلامی ایران است. این موشک زمین‌به‌زمین دو مرحله‌ای، ۲ موتور سوخت جامد مرکب و بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر برد دارد و متخصصان ایرانی آن را ساخته‌اند. این موشک در ۲۲ آبان ۱۳۸۷ با حضور مصطفی محمد نجار با موفقیت آزمایش شد.

در صبح روز چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۳۸۸، تلویزیون دولتی ایران با قطع برنامه‌های عادی، تصاویر آزمایش موفقیت‌آمیز سجیل را پخش کرد. اداره تبلیغات دفاعی وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران ابراز داشت که این موشک زمین‌به‌زمین، سوخت جامد و دو مرحله‌ای دارد. براساس این گزارش، موشک سجیل ۲، بهینه شده موشک سجیل است که در مقایسه با موشک سجیل، از قدرت مانور بالاتر و زمان پرتاب کمتر و بنابراین قدرت دفاعی بیشتری برخوردار است.

نام سجیل به معنی «گل پخته» به آیه‌ای از قرآن اشاره می‌کند که براساس آن خداوند پرندگانی را که با نوک خود سنگ‌هایی از جنس گل پخته حمل می‌کردند، برای دورکردن متجاوزان به شهر مکه فرستاد.

نوع موشک: بالستیک برد متوسط
زمین به زمین سوخت جامد

خاستگاه : جمهوری اسلامی ایران

طراح: متخصصان سازمان هوافضای وزارت دفاع

وزن ۲۶۰۰۰ کیلوگرم
طول ۱۹ متر
قطر ۱٫۵ متر
موتور: سوخت جامد (دو مرحله‌ای)
برد موثر: ۲۰۰۰ - ۲۵۰۰ کیلومتر

در 14 مردادماه سردار احمد وحيدي در یک نشست خبري از جزئيات نسل چهارم موشک "فاتح 110" خبر داد و گفت: نسل چهارم موشک فاتح 110 با قابليت نقطه زني و برد بيش از 300 کيلومتر توسط سازمان صنايع هوا و فضاي وزارت دفاع با موفقيت آزمايش شد.

قدرت نقطه زنی در هر نوع شرایط آب و هوایی، افزایش طول عمر موشک، افزایش زمان استقرار موشک مسلح بر روی سکوی پرتاب جهت شلیک به موقع، کاهش زمان تست‌های قبل از پرتاب و حین پرتاب،‌ کاهش زمان ترک موضع پرتاب و عدم نیاز به بازدیدهای دوره‌ای کوتاه مدت از توانمندی‌های مهم این موشک است.

بیست و هفتمین دوره جشنواره علمی خوارزمی صبح امروز با حضور حسن روحانی رییس جمهور در سالن اجلاس سران در تهران برگزار شد که در آن از طراحان سامانه موشک انداز ضدزره ذوالفقار نیز تقدیر به عمل آمد. سامانه موشک انداز ضدزره ذوالفقار که در این جشنواره رتبه سوم پژوهش‌های توسعه‌ای را به خود اختصاص داد، با مشارک شرکت صنایع الکترونیک ایران (صاایران) و یکی از دانشگاه های کشور ساخته شده  است.

این سامانه ضدزره زمینی، برای شلیک و هدایت موشک‌های ضد تانک بُرد بلند نسل سوم در شرایط آب و هوایی نامساعد در روز و شب است که برای انهدام اهداف ثابت و متحرک از جمله تانک‌های مدرن و پیشرفته با زره واکنشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. سامانه ذوالفقار همچنین می‌تواند انواع خودروها، سنگرهای بتونی و نیز بالگردهای متخاصم را در ارتفاع پست مورد هدف و انهدام قرار دهد. این سامانه با روش پرتوسوار لیزری هدایت موشک را انجام داده و دارای ساختار مختل کننده راداری است.

د. ویژگی سامانه موشکی سوم خرداد نسبت به سامانه‌های مشابه خود این است که تمام الزامات و تجهیزاتش در یک خودرو جمع شده است. این سامانه در زمینه رادار جستجوگر و رهگیر و موشکی ارتقاء یافته است. سامانه پدافندی سوم خرداد، همزمان ۴ هدف را رهگیری و ۸ موشک طائر را شلیک می‌کند. این سامانه توانایی هدف قرار دادن هواپیماهای جنگنده، بمب افکن و موشک های کروز را تا ارتفاع ۲۵ کیلومتری دارد.

به گفته یکی از فرماندهای نیروی هوافضای سپاه، سامانه موشکی سوم خرداد (محصول مرکز تحقیقات پدافند راداری سپاه) با سامانه S300 روسی قابل مقایسه است با این تفاوت که بُرد فعلی سامانه ایرانی ۵۰ کیلومتر بوده و بُرد ۱۰۰ کیلومتری و در ادامه، ۲۰۰ کیلومتری آن نیز در دست اجرا است.

دشکا یا به صورت عامیانه دوشکا برای اغلب کسانی که خاطرات سال‌های جنگ تحمیلی را مطالعه می‌کنند و همه علاقمندان به سلاح نامی آشناست. سابقه این تیربار بی‌رحم به جنگ جهانی دوم برمی‌گردد.

نمونه‌های اصلاح شده از آن در جنگ 8 ساله تحمیلی عراق با ایران از سوی دو طرف مورد استفاده قرار گرفت. دوشکا هر چند بیشتر برای حمله به اهداف زمینی به کار برده شده است اما طراحان آن توان درگیری با انواعی از اهداف هوایی را نیز مدنظر داشته اند.

از اینرو خرج یا پیشرانه(پراپلنت) موجود در فشنگ های دوشکا انرژی زیادی تولید کرده و گلوله های آن را با سرعت 800 متر بر ثانیه از لوله خارج می کنند که سوختن تمام باروت در داخل لوله این سلاح که ناشی از دقت بالای طراحی آن است به این توانمندی کمک کرده است.

برد این سلاح در برابر اهداف هوایی حدود 1600 متر ذکر شده و بالگردها، هواگردهای بدون سرنشین و هواپیماهایی که در سرعت و ارتفاع پایین پرواز می کنند را باید از جمله اهداف آن بر شمرد.

تیربار حدوداً 33 کیلوگرمی دوشکا بر روی انواع ادوات و خودروها نصب شده است.

چندی پیش نمونه‌ای از این سلاح که با ترکیب 8 قبضه از آن ساخته شده بود به نمایش در آمد که یک تیربار چند لوله با نواخت تیری بالغ بر 4800 تیر بر دقیقه را نوید می‌داد.

این سلاح تمام قابلیت های دوشکای معمولی را دارد اما با افزایش چشمگیر حجم آتش، هدفگیری اهداف کوچک و سریع و مانور دهنده را ممکن می‌کند.

در واقع محدوده بیشتری از فضای آسمان با هر بار شلیک این سلاح تحت پوشش قرار می گیرد. این سلاح به صورت نمونه کششی مشاهده شده است.

نمونه دیگری از تیربارهای 12.7 میلیمتری PKT نام دارد که بیشتر بر روی ادوات زرهی مشاهده شد و به اندازه دوشکا پر استفاده نیست، از اینرو از پرداختن به آن صرف نظر می کنیم.